اوج گا

ایران بدترین روزهای تاریخش رو میگذرونه این بار همه دارن به گا میرن. خیلی ها رفتن و دیگه خوب نخواهند شد .  دارم از خونه میرم دانشگا. تو راهم، هر جا رو نگاه میکنم فیلتر ناامیدی غلبه کرده و سیاه به نظر می رسه .مایل به خاکستری ی ذره.  پیش بینی ای در مورد هیچ چیزی وجود ندارد.  مسئولان میگن تحمل کنید، چی رو چه مدت مشخص نیست مسخره ست.  هر روز آرزوی مرگ خامه رو میکنم.  فعلا صدایی از جایی بلند نشده.  همه منتظرن جرقه از ی جا بخوره و بعدش خدا میدونه چند نفر میمیرن و چند نفر زندان طولانی مدت میرن .خامه دیگه کسگیجه گرفته و هر روز تناقض گویی میکنه.  هر روز با خودم فکر میکنم یک خلبان جوانمرد و آزاده وجود نداره که یک بار برای همیشه لونه ی اون انگل رو نابود کنه و خودش رو به گا بده ؟ اگه تو مسئول امنیتی ی روزی اینو خوندی از خودت بپرس از کی دقیقا داری حمایت میکنی به عنوان راهنما هم، نتیجه ی عمل اون چیز و کسی که ازش حمایت میکنی رو تو حیات ش برای خودت مرور کن.